منیزیم ، عنصر شیمیایی است که در جدول تناوبی دارای نشان Mg و عدد اتمی 12 میباشد. منیزیم ، هشتمین عنصر فراوان است و تقریبا" 2% پوسته زمین را تشکیل میدهد و سومین عنصر فراوان محلول در آب دریا به حساب میآید. کاربرد اصلی این فلز قلیایی خاکی ، بعنوان عامل آلیاژ ساز برای ساخت آلیاژ آلومینیم – منیزیم میباشد.
منیزیم ، فلزی سبک ، سفید رنگ و نسبتا" محکم است ( یکسوم از آلومینیوم سبکتر ) که در معرض هوا بهآرامی کدر میگردد. پودر این فلز ، هنگامیکه در معرض هوا قرار گیرد، گرم شده ، با شعلههای سفید رنگی میسوزد. اگرچه به شکل نوارهای باریک بهآسانی محترق میشود، سوختن مقادیر زیاد آن دشوار است.
ترکیبات منیزیم ، بخصوص اکسید منیزیم ، بیشتر بعنوان مواد دیرگداز در کورههای تولید آهن و فولاد ، فلزات غیرآهن ، شیشه و سیمان ، مورد استفاده قرار میگیرد. اکسید منیزیم و سایر ترکیبات هم در صنایع عمرانی ، شیمیایی و کشاورزی بکار میروند. عمده کاربرد منیزیم بصورت یک افزودنی آلیاژساز به آلومینیوم است که از این آلیاژ ، بیشتر در قوطیهای مواد آشامیدنی استفاده میگردد.
همچنین آلیاژهای منیزیم ، اجزای ساختاری اتومبیلها و ماشینآلات را تشکیل میدهند. کاربرد دیگر این فلز ، کمک به جداسازی گوگرد از آهن و فولاد است.
![]() |
منیزیم در تولید کلروفیل به کار می رود و در نتیجه عمل فتوسنتز موثر می باشد. در بذرها، منیزیم به مقدار زیاد یافت می شود. علایم کمبود منیزیم در گیاه زردی بین رگبرگهاست. علایم کمبود ابتدا در برگهای پیر مشاهده می شود. و در صورت کمبود شدید، برگ ها شروع به ریزش می کنند. در خاک منیزیم نسبتاً سریع شسته شده و از دسترس گیاه خارج میگردد. برای رفع کمبود منیزیم از کربنات و سولفات منیزیم استفاده می شود.